CITROEN 2CV

Na de dood van André Citroën en de overname van het bedrijf door bandenfabrikant Michelin besloot de nieuwe leiding van autofabrikant Citroën in 1935 een kleine auto te ontwikkelen die geschikt diende te zijn voor het ruige Franse platteland: de TPV, oftewel Toute Petite Voiture. Projectleider en stuwende kracht Pierre-Jules Boulanger omschreef het doel als “een paraplu op vier wielen”. Op basis van marktonderzoek werd besloten dat het een voertuig moest worden dat twee boeren met 50 kilogram aardappelen kon vervoeren of een vat met 50 liter wijn. Ook gaat het verhaal dat het de mogelijkheid moest bieden om een schaap in de auto mee te nemen. De auto moest hierbij zo comfortabel zijn dat eieren in een mand niet zouden breken wanneer de auto over een stuk omgeploegd land zou rijden. Overige eisen waren dat de auto vooral zuinig, betrouwbaar, goedkoop en eenvoudig te bedienen moest zijn: een boerin moest ermee naar de markt kunnen rijden. Ook moest de boer, met zijn zondagse hoed op, erin passen zodat hij per auto naar de kerk kon. Het uiterlijk van de wagen werd niet belangrijk geacht.

De auto werd op donderdag 7 oktober 1948 tijdens het Autosalon van Parijs aan pers en publiek voorgesteld. Een journalist zou het wagentje “Lelijk Eendje” hebben genoemd, deze benaming (of kortweg “Eend”) is in het Nederlands een geuzennaam geworden.

De serieproductie van de 2CV begon 11 juli 1949. De Franse plattelanders waren direct enthousiast, wat de wachttijd liet oplopen tot drie jaar. Nederland was in 1952 het eerste exportland voor de 2CV.

In 1948 was de 2CV uitgerust met een benzinemotor van 375 cc; een luchtgekoelde kopklepmotor met twee cilinders in boxeropstelling. De basis van deze motor is tot het einde van de productie dezelfde gebleven, alleen werd er telkens een beetje meer vermogen uit gehaald. De 2CV was de eerste auto die uitgevoerd was met radiaalbanden.

De eerste modellen hadden vrijwel geen dashboard. De benzinestand werd gepeild via een peilstok die, bevestigd aan de tankdop, in de tank gestoken moest worden. De ruitenwissers werden met de hand bediend of waren gekoppeld aan de snelheidsmeter zodat ze bij stilstand niet werkten.

De achterbank van een eend kan verwijderd worden. Hiermee kon de bergruimte in de achterbak vergroot worden. De bank werd ook los gebruikt om bijvoorbeeld tijdens een lange tocht even te gaan zitten en wie met de eend op kampeervakantie ging, kon het bankje bij de tent zetten.

In de loop der jaren zijn er steeds kleine wijzigingen doorgevoerd aan de 2CV. Een Eend van 1987 ziet er ogenschijnlijk hetzelfde uit als een exemplaar uit 1950, maar verschillen op bijna ieder detail. De basis is altijd hetzelfde gebleven: een chassis met daarop een koets en een luchtgekoelde tweecilinder motor.

In 1951 kreeg de 2CV een contactslot en een afsluitbare bestuurdersdeur.

In september 1954 wordt de AZ uitgebracht, met een voor toenmalige begrippen aanzienlijk snellere en sterkere motor: 12PK en 425cc.

In 1965 worden de ‘zelfmoord’deurtjes – die ‘verkeerd om’ open gingen – vervangen door reguliere deuren met de scharnieren aan de voorzijde.

We zijn fier dit fraai exemplaar aan te mogen bieden uit 1960. Het betreft een vroege 2CV met ribbelkap en de “suicide doors”. Bij de wagen is nog steeds zijn originele garantiekaart met daarop de vermelding van de eerste eigenaar.

Volgens de documentatie die bij de wagen is, heeft de wagen 4 eigenaren in Frankrijk gehad waarna de wagen in 2015 naar Nederland is gegaan om daar tussen 2015 en 2020 een totaal restauratie te ondergaan.

Alle fakturen van deze restauratie zijn aanwezig. Ook werden er zeer vele foto’s genomen tijdens deze restauratie.

In 2023 werd de versnellingsbak en de motor nog gereviseerd.

De wagen heeft een certificaat van Authenticiteit, uitgeleverd door Citroen Heritage.

Zeer cool aan deze wagen is dat hij ook is uitgerust met de optionele Citroen Radioen Radio!

Aarzel niet om dit pracht exemplaar te komen bekijken!